Eric Vanderstraeten is de kersverse Natuur.Ambassadeur voor Tommelen
Je kan hem moeilijk mislopen. Zowat elke dag is hij te vinden op zijn geliefde Tommelen, het natuurgebied dat zijn oorsprong vindt in 1944. Van alle bommen die de spoorlijn en het station van Hasselt misten zijn nog 110 kraters de stille getuigen. Dankzij de inzet van Natuurpunt bleef het gebied behouden als natuurgebied en nu is het de kraamkamer en leefruimte voor talloze soorten kikkers, salamanders, juffers en libellen, dagvlinders en vogels. En je vindt er ruim 200 plantensoorten. Dat alles is de dagelijkse biotoop van Eric Vanderstraeten.
“Ik ben sinds 25 jaar actief bij Natuurpunt en al die tijd bezig geweest in Tommelen. Ik ken er elke boom, elke vierkante meter grond, elke poel van groot tot klein, van diep tot ondiep. Altijd is er werk te doen. Het is bv. belangrijk dat de amfibieën hun weg kunnen vinden naar de visloze poelen en niet gehinderd worden door teveel houtgroei aan de randen. We streven naar een optimale mix van halfopen land met poelen, houtkanten en bos. Het werk wordt verdeeld tussen een kleine beheerploeg waarmee we regelmatig een werkdagje houden. Voor grotere werken krijgen we hulp van stad Hasselt en onze eigen technische ploeg van Natuurpunt.”
Voor de volgende 5 jaar ben je nu aangesteld tot “Natuur.Ambassadeur” voor Tommelen.
“Ik woon aan de rand van het gebied. Er gaat geen dag voorbij of ik ben hier geweest. Ik ken de mensen in de buurt. Ik weet wie met de hond een wandelingetje komt doen. En iedereen kent mij. Ik zie het als er ergens een herstelling moet uitgevoerd worden, signaleer welke problemen moeten aangepakt worden en weet wie ik kan aanspreken. Daarom heeft Natuurpunt aan mij gevraagd om deze taken wat meer formeel te maken, als “gastheer” op te treden in het gebied en tegelijk een oogje in het zeil te houden. Zodoende. “Ambassadeur” dus. Het klinkt wel chique, maar eigenlijk is het ook een waardering voor wat ik zoveel jaren doe.”
Een oogje in het zeil houden, zeg je?
“Het is heel spijtig dat ik dat moet zeggen, maar een handvol mensen slagen erin om zoveel kapot te maken. Het meest zichtbare probleem is natuurlijk het sluikstorten. Je houdt het niet voor mogelijk wat we allemaal uit de poelen halen. Alle denkbare rommel, tot frituurketels, een koelkast, autoradiator, noem maar op. Als het eerder slecht weer geweest is – en er dus minder wandelaars waren – halen we daar toch nog wekelijks een goeie vuilzak zwerfvuil op. Bij mooi weer is kan dat tot meer dan 5 volle vuilzakken zijn.
Een probleem apart is het respectloze gedrag van een groepje jongeren, voornamelijk uit de buurt. Stel je voor: midden in het natuurgebied komen ze daar gezellig een vuurtje stoken. Hopen plastic, drankflessen en rotzooi laten ze gewoon liggen. We hebben er zelfs al over gedacht om de banken voor wandelaars en picknickers dan maar terug weg te halen. Dat is toch zo jammer. En dan zwijg ik nog van het vandalisme, zoals zwart gespoten infoborden.”
Wat kan jij daartegen ondernemen?
“ Niet veel natuurlijk. Neem nu het drugsprobleem. Vroeger werd er gedeald op de Spoorwegstraat. Nu hebben ze ontdekt dat onze uitkijktoren ideaal is om alles rondom in de gaten te houden. Wat kan ik daaraan doen? Aan de politie doorgeven, ja. Anderzijds mag ik toch ook wel zeggen dat we nu meer ondersteuning krijgen van stad Hasselt. Vroeger zorgden we er zelf voor dat de vuilbakjes geleegd werden. Nu komt de Groendienst dat doen. En voor het onderhoud van de wandelpaden, wat soms toch een hele klus is, zorgen zij nu ook. Dat is heel fijn. Ook dat is een erkenning van onze inzet. Maar in de eerste plaats van de waarde van het uitzonderlijk stukje natuur waarvoor wij zorgen.”
Foto’s en tekst: Dirk Kegels
Heb je misschien zin om ook een steentje bij te dragen? Dat kan gaan van steviger beheerwerk aan de poelen of in het bos tot een regelmatige rondgang om zwerfvuil op te halen. Alle helpende handen zijn welkom. Je mag altijd vrijblijvend informeren via ons contactformulier.